Mərcanlar dəniz yosunları sayəsində varlıqlarını davam etdirirlər
Mərcanlar həyatlarını davam etdirə bilmək üçün yosunlarla ortaq həyat yaşayırlar. Mərcanların üzərinə yerləşən tək hüceyrəli yosunlar mərcanlara sahib olduqları gözəl rəngləri verərkən, eyni zamanda onların qidalanmalarını da təmin edirlər. Dəniz yosunları mərcan qayalarının inkişafı üçün lazımlı əhəngin meydana gəlməsini sürətləndirir və eyni zamanda bu canlıların üst səthlərini duzlu suyun aşındırıcı xüsusiyyətinə qarşı qoruyur.
Mərcanla dəniz yosunlarının meydana gətirdiyi bu ortaq həyatın ən diqqət çəkən nümunəsi Qırmızı dənizdədir. Qırmızı dənizə rəngini verən gözəl mərcanların bütün funksiya və fəaliyyətləri bu ortaq həyatın nəticəsi olaraq meydana gəlir. İki səhra arasında olan Qırmızı dəniz çox səmərəsiz bölgədir. İqlimi quru olduğu kimi bu dənizi qidalandıran heç bir çay və ya şirin su qaynağı yoxdur. Başqa sözlə, bu dəniz oksigen və ya azot qaynağına sahib deyil. Normal şərtlərdə Qırmızı dənizin səmərəsiz və içində canlı saxlamayan dəniz olması lazım idi. Halbuki, mərcanlar bu səmərəsiz mühitdə rahatlıqla yaşayırlar. Mərcanların bu dənizdə başlatdıqları həyat başqa canlıların da yaşamalarına imkan verir.
Mərcanların həyat qaynağı: Dəniz yosunları
Heç bir yerdə həyat qaynağı olmayan bu suyun içində mərcanların yaşamalarını təmin edən tək ünsür yaşıl yosunlardır. Mərcan öz bədəni içində yosuna sığınacaq yer verir və yosun da etdiyi fotosintez sayəsində mərcanı qida və enerji ilə təmin edir. Mərcanlar yosunların enerji qaynaqları olan günəş işığına çata bilmələri üçün hər cür üsula əl atırlar. Bunun üçün mərcanlar ümumiyyətlə gündüz içlərinə çəkilir və çöldə yalnız skeletlərinin qalmasını təmin edirlər. Bu şəkildə yosun rahatlıqla günəş işığından istifadə edərək fotosintez prosesini reallaşdırır. Beləliklə mərcan da ehtiyacı olan qidanı əldə etmiş olacaq.
Mərcan bütün qida ehtiyacını özünə xas sistemlə əldə edir. Bu canlılar öz hüceyrələrindən yosunların dərilərini zəiflədən həzm etdirici məhlul ifraz edir. Bu üsulla yosunlar tərəfindən fotosintezlənmiş bütün qidaların 80%-i xaricə çıxır və mərcanın öz hüceyrələrinə daxil olur. Mərcanın izlədiyi bu üsul əslində son dərəcə şüurludur. Mərcan yosunun özü üçün çox qiymətli qida qaynağı olduğunu bilir. Elə bu səbəbdən öz ehtiyacı olan qidanı əldə etmək üçün əridici maddə ifraz edərkən, yosunun tamamilə ölməsinə icazə vermir. İfraz olunan miqdar yalnız istənilən enerjinin ortaya çıxmasına kifayət edəcək qədərdir.
Yosunların meydana gətirdiyi fotosintez prosesi eyni zamanda suyu oksigenlə də zənginləşdirir. Oksigen ilə zənginləşən su canlılıq zəncirini də genişlədir. Heyvanların artıqları və bakteriyalar sayəsində azot səviyyəsi də artır. Bu da məhsuldarlığın və canlıların artımı deməkdir. Məhz Qırmızı dənizin içərisində həyatın mövcud olmasının səbəbi budur. Bu əlaqədən əlbəttə yosunların da faydalandıqları yönlər var.