Təkamül nəzəriyyəsi nə üçün elmi və əsaslı nəzəriyyə deyil?

Təkamül nəzəriyyəsi yer üzündəki canlıların təsadüflər nəticəsində təbii şərtlər daxilində öz-özünə meydana gəlməsini müdafiə edir. Bu nəzəriyyə elmi bir qanun, sübut edilmiş bir həqiqət deyil, elmilik pərdəsi ilə cəmiyyətlərə qəbul etdirilməyə çalışılan materialist düşüncə tərzidir. Müasir elm tərəfindən hər sahədə təkzib edilən bu nəzəriyyənin ən böyük əsasları bir növ hiylə, saxtakarlıq, təhrif, yalan və göz pərdələmədən ibarət təlqin və təbliğat üsullarıdır.

XIX əsrin bəsit elmi məlumatları ilə xəyali fərziyyə kimi irəli sürülən təkamül nəzəriyyəsi bu günə qədər heç bir elmi tapıntı və ya təcrübə vasitəsilə sübut edilə bilməmişdir. Əksinə, nəzəriyyənin iddialarını əsaslandırmaq üçün istifadə edilən bütün üsullar belə bir nəzəriyyənin əsassızlığını sübut etmişdir.

Ancaq çox insan hətta bu gün bu nəzəriyyəni eynilə yerin cazibə qüvvəsi və ya suyun gərilmə qüvvəsi kimi sübut edilmiş elmi həqiqət hesab edir. Çünki əvvəldə də bildirdiyimiz kimi, təkamülün cəmiyyətə təqdim edilən üzü gerçək üzündən çox fərqlidir. Bir çox insan bu nəzəriyyənin nə qədər boş dəlillərə əsaslandığını və elm tərəfindən hər mərhələdə necə təkzib edildiyini bilmir. Təkamülçülərin əsassız fərziyyələri, qərəzli, həqiqətdən kənar şərhlər, təhriflər, yalanlar, xəyali ssenarilər, psixoloji təlqin metodları, saysız-hesabsız saxtakarlıq və göz pərdələmə üsullarından başqa əsasları yoxdur.

Bu gün biologiya, paleontologiya, genetika, biokimya, mikrobiologiya kimi elm sahələri həyatın heç cür təsadüflər və təbii şərtlər nəticəsində öz-özünə meydana gəlməsinin mümkün olmadığını sübut etmişdir. Canlının hüceyrəsi elm dünyasının ortaq qənaətinə əsasən, insanın bu günə qədər qarşılaşdığı ən mürəkkəb quruluş xüsusiyyətini qoruyur. Müasir elm tək bir canlı hüceyrəsinin belə böyük bir şəhərdən daha mürəkkəb quruluşa malik olduğunu aşkar etmişdir. Bu cür mürəkkəb quruluş ancaq bütün hissələri eyni anda və nöqsansız ortaya çıxdığı təqdirdə fəaliyyət göstərə bilər. Əks təqdirdə, heç bir işə yaramaz və zamanla dağılar, parçalanar və məhv olar. Təkamül nəzəriyyəsinin iddia etdiyi kimi, milyon illərlə digər hissələrinin təsadüflərlə əmələ gəlməsini gözləyə bilməz. Beləliklə, sadəcə tək bir hüceyrənin mürəkkəb yaradılışı belə Allah’ın həyatı yoxdan yaratdığını açıq-aşkar göstərir.

Lakin materialist fəlsəfənin tərəfdarı olan müəyyən kütlələr müxtəlif ideoloji mənfəət və ümidlər səbəbi ilə yaradılış gerçəyini qəbul etmək istəmirlər. Çünki haqq dinin Allah’ın əmr və qadağalarına əsasən bəşəriyyətə öyrətdiyi gözəl əxlaqı yaşayan cəmiyyətlərin mövcud olması və yayılması bu materialist kütlələrin işinə yaramır. Öz mənfəətləri üçün yönəldəcəkləri, sui-istifadə edəcəkləri, mənəviyyatsız, dini və əxlaqi dəyərlərdən yoxsul nəsillər hər zaman bu kütlələrin dünyəvi mənfəətlərinə daha uyğundur. Beləliklə, insanlara yaradılmadıqları, təsadüflərlə ortaya çıxıb heyvanlardan təkamül nəticəsində əmələ gəldikləri yalanını təlqin edən təkamül nəzəriyyəsini nəyin bahasına olursa olsun, dirçəltməyə və cəmiyyətlərə qəbul etdirməyə çalışırlar. Elmin təkamül nəzəriyyəsini çürüdən və yaradılış gerçəyini sübut edən bütün açıq dəlillərinə baxmayaraq, ağıl və məntiqi bir kənara qoyaraq, hər mühitdə və hər fürsətdə bu cəfəngiyatı müdafiə edirlər.

Əslində, ilk canlı hüceyrəsinin, hətta bu hüceyrənin içindəki milyonlarla zülal molekulundan bir dənəsinin belə öz-özünə əmələ gəlməsinin mümkün olmadığı, ağıl və məntiqlə bərabər, ehtimallarla riyazi cəhətdən də sübut edilmişdir. Yəni təkamül nəzəriyyəsi hələ ilk mərhələdə ilk canlı hüceyrənin əmələ gəlməsini açıqlama mərhələsində çökmüşdür.

Ən kiçik canlı hissəsi olan hüceyrə təkamülçülərin iddia etdiyi kimi, bəsit və nəzarətsiz dünya şərtləri altında, təsadüflərin nəticəsində əsla əmələ gələ bilmədiyi kimi, XX əsrin ən qabaqcıl laboratoriyalarında da sintez oluna bilməmişdir. Canlı hüceyrəsinin əsasını təşkil edən amin turşularına və onların əmələ gətirdiyi zülallara əsaslanaraq nəinki hüceyrə, hüceyrədəki mitoxondri, ribosom, lizosom, hüceyrə qılafı, holci kompleksi, endoplazmatik şəbəkə və s. kimi orqanoidlərdən bir dənəsi belə əmələ gətirilə bilməz. Ona görə də təkamül nəzəriyyəsinin təsadüfən əmələ gəldiyini iddia edən ilk hüceyrə yalnız xəyal gücünə əsaslanan fantaziya səviyyəsində qalmışdır.

Hələ də açıqlanmamış bir çox sirri özündə saxlayan canlı hüceyrəsi təkamül nəzəriyyəsinin ən böyük müəmmalarından birini təşkil edir.

İstər hüceyrə, istərsə hüceyrənin əsasını təşkil edən zülallardan bir dənəsi də təsadüflər nəticəsində əmələ gəlməsi mümkün olmayan mürəkkəb quruluşa malikdir. Laboratoriya təcrübələri və ehtimal hesablamaları bunun mümkün olmadığını sübut etmişdir. Dövrümüzün ən qabaqcıl laboratoriyalarında ən son texnologiya vasitəsilə də canlı hüceyrəsindəki oxşar məhsuldarlıqla və uğurla zülal əmələ gətirə bilməmişlər.

Təkamül nəzəriyyəsi baxımından digər müəmma da canlı hüceyrəsinin nüvəsində yerləşən və təxminən 3.5 milyard vahidlik şifrləmə sistemi ilə canlıya aid bütün məlumatın kodlandığı DNT molekuludur. 1950-ci illərdə elektron mikroskopunun icad olunması ilə quruluşu kəşf edilən DNT möhtəşəm bir nizam və yaradılışa malik nəhəng molekuldur. Uzun illər təkamül nəzəriyyəsinə inanan, Nobel mükafatına layiq görülmüş Frensis Krik (Francis Crick) də DNT-ni kəşf etdikdən sonra həyatın mənbəyinin təsadüflərə əsaslanmadığını bu cür etiraf etmək məcburiyyətində qalmışdır:

“Bu gün əlimizdə olan məlumatlara əsaslanaraq düzgün insan ancaq bunu deyə bilər: həyatın mənbəyi möcüzəli şəkildə ortaya çıxmışdır”. (Francis Crick, Life Itself: It's Origin and Nature, New York, Simon & Schuster, 1981, s. 88)

Amerikalı mikrobioloq Homer Ceykobson (Homer Jacobson) isə həyatın təsadüfən əmələ gəlməsinin nə qədər mümkün olmadığını belə ifadə edir:

“İlk canlı əmələ gəldikdə çoxalmasına, ətrafdan maddə və enerji almasına, böyümə mərhələsinə və məlumatları böyüməyə çevirən mexanizmlərə əmr bir anda verilməlidir. Bunların hamısının birləşməsi isə təsadüfən meydana gələ bilməz”. (Homer Jacobson, "Information, Reproduction and the Origin of Life", American Scientist, yanvar 1955, s. 121)

Təkamül nəzəriyyəsinin digər böyük məğlubiyyəti də fosillərdir. İllərlə davam edən arxeoloji qazıntılarda əldə edilən fosillər arasında təkamül nəzəriyyəsinin irəli sürdüyü kimi canlıların primitiv növlərdən mürəkkəb növlərə mərhələli təkamülünü göstərən keçid formalara əsla rast gəlinməmişdir. Əgər bu cür canlılar keçmişdə yaşayıbsa, onların saylarını və növləri həddindən artıq olmalıdır. Daha vacib olan budur ki, bu cür əcaib canlıların qalıqlarına fosillər arasında rast gəlinməlidir. Çünki bu keçid formaları mövcud olsaydı, onların sayı bu gün bizə məlum olan heyvan növlərindən daha çox olmalı və dünyanın hər yeri fosilləşmiş ara keçid formaları ilə dolu olmalı idi. Təkamülçülər XIX əsrin ortalarından bəri dünyanın hər yerində apardıqları fosil araşdırmalarında bu keçid formalarını axtarırlar. Əslində isə 150 ilə yaxın müddətdə böyük səylə axtarılan bu keçid formalarından əsər-əlamət yoxdur.

Qısaca desək, fosil izləri təkamülün iddia etdiyi kimi, canlıların ibtidaidən aliyə doğru bir proseslə deyil, bir anda və ən mükəmməl şəkildə ortaya çıxdığını göstərir.

Təkamülçülər yüz əlli ilə yaxın müddətdir ki, böyük səylə nəzəriyyələrinə dəlil toplamağa çalışarkən öz əlləri ilə təkamül adlı prosesin baş vermədiyini şəxsən özləri sübut etmişlər. Nəticədə, müasir elm bu mübahisəsiz həqiqəti ortaya qoymuşdur: canlılar kor təsadüflər nəticəsində təkamüllə əmələ gəlməmişdir. Bütün canlıları Allah yoxdan yaratmışdır.